Geschreven door mama Evy
En toen werd ik mama
Ik ben bevallen van ons eerste kindje in september 2019. Het werd een flinke zoon, Lucas. Mijn zwangerschap verliep aanvankelijk vlot en het was pas naar het einde toe, vanaf de 7e maand dat we even geconfronteerd werden met de kwetsbaarheden van een nieuw leven. De baby groeide niet meer zo goed in mijn buik, maar toch heb ik de zwangerschap kunnen voldragen zonder grote problemen.
Lucas woog bij de geboorte exact 2kg300 met een lengte van 45 cm, hij was een dysmatuur baby’tje. Op zich was alles in proportie maar hij was gewoon niet voldoende gegroeid tijdens de zwangerschap. Als kersverse moeder geef ik toe dat dit me wat onzeker maakte in het begin, maar van zodra we thuis waren was dit voorbij en nam mijn oerinstinct het over. Hij groeide goed en kwam goed bij, waardoor ik al snel kon genieten van het prille moederschap.
Mijn eigen patronen blootleggen
Tijdens mijn zwangerschapsverlof ben ik mezelf voor het eerst eens gaan analyseren. Ik was 30 jaar, had al een scheiding achter de rug, zat in een nieuwe relatie die heel goed voelde met een baby als kers op de taart, maar wilde me dit keer niet weer verliezen in iemand anders. Ik maakte de oefening: Wie ben ik? Wat kan ik? En wat wil ik echt? Ik voelde al langer dat ik mezelf niet in mijn volle potentieel liet zien. Ik liet me nog te vaak “klein” houden door mijn directe omgeving. Die analyse tijdens mijn zwangerschapsverlof heeft ervoor gezorgd dat ik mijn patronen kon blootleggen.
“Mensen omschrijven me als empatisch en een echt mensen-mens. De keerzijde van de medaille was dat ik mezelf kan verliezen in het pleasen van anderen uit angst om anders niet goed genoeg gevonden te worden. Perfectionisme is me ook niet vreemd. “
There’s a crack in everything, that’s where the light get’s in
In die drie maanden dat ik thuis was met Lucas ging er een licht branden. Lucas betekent ook letterlijk “brengt licht.” Daar heb ik al vaak moeten om lachen. Op een dag keek ik naar hem en zei ik tegen hem en mezelf:
“Het enige wat jij nodig hebt, is een mama die er voluit voor gaat en gelukkig is met wie ze is en wat ze doet. En dat zal enkel en alleen jou ten goede komen. Want ik wil echt dat jij opgroeit tussen mensen die hun ambitie durven nastreven en tonen wie ze zijn en gaan voor hun geluk.” Mama Evy
Dan geef je als ouder een mooi voorbeeld voor het leven volgens mij. Zoals Carl Gustav Jung het zegt; “De zwaarste last op de schouders van een kind, is het niet geleefde leven van een moeder.” Ik werkte toen nog als Personal Assistant in een familiebedrijf en gaf mijn ontslag. Er was iets anders weggelegd voor mij. Dat voelde ik. Ook al was het nog verre van helder. Maar ik vertrouwde op mezelf dat ik mijn weg wel ging vinden en dat alles goed zou komen. Met de steun van mijn man ging ik op ontdekking. Ik wilde verder gaan in de zoektocht van “wie is Evy echt?” en schreef me in om een coachopleiding te volgen. Daarin leerde ik mijn eerste coachingtechnieken, maar leerde ik vooral veel over mezelf. Ik was getriggerd door coaching, meer bepaald door persoonlijke ontwikkeling en besefte meteen als ik een goede coach wil worden, dan moet ik mijn eigen volle potentieel eerst durven blootleggen en tonen.
De oprichting van mijn eigen zaak… spannend!
Ik geloof dat alles in het leven bestaat uit een bepaalde energie en dat het ene het andere in werking zet. Kort na mijn eerste coachopleiding besliste ik dat ik daarin verder wilde gaan. Omdat ik zelf had mogen ervaren welke impact persoonlijke ontwikkeling kan hebben op jezelf en je leven, wilde ik een soortgelijk verhaal naar buiten brengen, maar dan wel op mijn lijf geschreven. Ik ben zelf opgegroeid in een ondernemersgezin en werkte jarenlang in KMO’s. Ik kende dus veel van bedrijfsvoering en vooral van de psychologie die erachter zit. Vanuit die visie maakte ik voor het eerst een echt businessplan. Mijn bedrijf werd gedoopt onder de naam “Coachtree” en na 1 jaar in bijberoep, waagde ik de sprong naar zelfstandige in hoofdberoep!
Bij Coachtree richt ik mij tot ondernemers, bedrijfsleiders en zaakvoerders. Kortom mensen met veel verantwoordelijkheden in hun job. Ik help hen via een persoonlijk coachingtraject op maat om hun doelstellingen te behalen, maar vooral om zichzelf niet te verliezen in de ratrace van onze moderne samenleving. Een persoonlijke coach/klankbord waarbij je in volle vertrouwen twijfels of ambities kan delen, is goud waard in het leven van een ondernemer.
Blijven leren
Dankzij mijn eerste klanten merkte ik al gauw een rode draad op. Het waren allemaal mensen met een vurige passie voor hun zaak, maar soms kon die passie hun grootste valkuil worden. Ze gaan volledig op in hun zaak en ‘vrijheid’ is ver te zoeken. Het gevolg daarvan is dat ze zich op den duur overprikkeld voelen en niet meer weten waar hun focus ligt.
“Mijn visie is dat een zaak runnen niet hoeft te betekenen dat dit ten koste gaat van je gezondheid, geluk of gezin.” Mama Evy
Practice what you preach
Het was van bij het begin de bedoeling om een zaak uit te bouwen die niet ten koste gaat van mijn quality time met mijn gezin en mijn me-time. Beiden zijn voor mij prioriteit. Via trial and error, blijven finetunen op vlak van planning en organisatie en vooral een goede personal branding waarmee ik de juiste klanten aantrek, kan ik me voldoende focussen op mijn zaak en haal ik er dagelijks voldoening en plezier uit. Met die energie sta ik dan ook – meestal want ik wil ook niet overdrijven (life is life) – in mijn gezin.
Het ondernemerschap heeft me vooral geleerd om de juiste prioriteiten te stellen en voor mij zijn dat mijn kinderen. Het heeft er zelfs voor gezorgd dat we vorig jaar beslist hebben om voor een tweede kindje te gaan. Momenteel ben ik zwanger en is de bevalling uitgerekend voor half oktober. We kijken er ontzettend naar uit!
Eerlijk, ik had nooit durven dromen dat kinderen zo een verrijking zouden zijn in mijn leven. Sinds ik kinderen heb, sta ik helemaal anders in het leven. Durf ik beslissingen nemen vanuit mezelf, los van wat anderen zouden kunnen denken. Ik studeer ook nog psychologie want ik ben vastberaden om mijn Master diploma klinische psychologie te behalen omdat dit me zo boeit. Ook dit bekijk ik vanuit een nuchter en realistisch standpunt. Echt, met kinderen sowieso, planning is KEY! En vooral, dicht bij mezelf blijven want dat is de beste weg.
Hartelijk dank mama Evy voor het delen van jouw verhaal!